W skrócie

Kościół św. Katarzyny to pierwszy kościół wileński całkowicie odrestaurowany po odzyskaniu przez Litwę niepodległości, który następnie stał się symbolem miasta. Usytuowany jest w środkowej części stolicy przy ulicy Vilniaus 30.

Świątynia ta jest przykładem późnego baroku, a wzniesiona została w latach 1625–1743. Cechuje ją bogaty wystrój oraz plastyczne fasady. Jest to budowla ceglana, dwuwieżowa, z jedną nawą, z prezbiterium, które jest nieco węższe i niższe niż nawa oraz z półkolistą absydą. Kościół św. Katarzyny tworzy zespół dawnego klasztoru benedyktynów. Mury kościoła są dobrze widoczne z różnych części Starego Miasta. Kaplica mieszcząca się z boku świątyni to ważny pod względem artystycznym i urbanistycznym obiekt.

Krótka historia

Podczas II wojny światowej kościół znacząco ucierpiał, zniknęło z niego wiele dzieł sztuki. W czasach radzieckich należał do Muzeum Sztuki w Wilnie i był zamieniony na magazyn. W 1994 roku rozpoczęto jego odbudowę. Po zakończeniu renowacji 27 maja 2006 roku budynek otworzył swoje podwoje dla wiernych.

Obecnie w kościele organizowane są różne imprezy kulturalne oraz festiwale muzyki klasycznej.

Główna nawa świątyni jest właśnie przystosowana do organizacji koncertów i posiada 250 miejsc siedzących. W podziemiach natomiast odbywają się wystawy. W pomieszczeniach znajdujących się wokół głównej nawy odbywają się próby samorządowych zespołów artystycznych i organizowane są imprezy kameralne.

Tą przestrzenią kulturową zarządza Wileński Dom Nauczycieli.